روان درمانی
“روان درمانی” از طرف دیگر ، عموماً درمانی طولانی مدت است که بیشتر بر بدست آوردن بینش درمورد مشکلات مزمن جسمی و عاطفی تمرکز دارد. تمرکز آن بر فرایند های اندیشه شخص است و اینکه چگونه ممکن است اینها تحت تأثیر وقایع گذشته باشند به گونه ای که در زمان حال مشکلاتی ایجاد می کنند.
به عبارت دیگر ، روان درمانی به ریشه و علت اصلی مسائل مربوط به مشکلات فعلی می پردازد تا تغییر پایدار و رشد شخصی ایجاد شود.
چندین نوع مختلف از درمان وجود دارد که تحت عنوان کلی روان درمانی قرار می گیرد ، از جمله رویکرد هایی مانند رفتار درمانی شناختی، رفتار درمانی دیالکتیکی ، روان درمانی روانکاوی و موارد دیگر.
شباهت ها
بین مشاوره و روان درمانی شباهت های زیادی وجود دارد و حتی با وجود تمایز ، مشاوره اغلب شامل روان درمانی است و روان درمانی اغلب شامل مشاوره. شباهت ها عبارتند از:
- ایجاد یک رابطه درمانی و ایمن بین یک درمانگر و فرد
- اثربخشی برای طیف گسترده ای از افراد ، بزرگسالان و کودکان
- درک احساسات و رفتار های شخص و پرداختن به موضوعات با هدف بهبود زندگی فرد
تفاوت ها
در حالی که روانشناسان و روانپزشکان با مدرک بالا تر (مانند دکتری روانشناسی) بیشتر روان درمانی ارائه می دهند ، همان درمانگر ممکن است هر دو نوع درمانی را انجام دهد. برخی از تفاوت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشاوره
- تمرکز بر مشکلات و موقعیت های کنونی
- موقعیت ها یا رفتار های خاص
- درمان کوتاه مدت (به مدت چند هفته و حداکثر 6 ماه)
- تمرکز بر کنش و رفتار
[sibwp_form id=1]
گفتار درمانی
- راهنمایی ، پشتیبانی و آموزش برای کمک به افراد در شناسایی و یافتن راه حل های خاص خود برای مشکلات فعلی
- فرایند ثانویه
روان درمانی
- تمرکز بر مشکلات مزمن یا مکرر
- الگو های کلی ، جهت گیری تصویر کلی
- درمان طولانی مدت ، مداوم یا متناوب در طی سال های متمادی
- تمرکز بر احساس و تجربه
- ممکن است شامل آزمون (مانند شخصیت ، هوش) ، گفتار درمانی ، سایر روش های درمانی مانند رفتار درمانی شناختی باشد.
- تمرکز عمیق بر افکار / احساسات درونی (مسائل اصلی) که منجر به رشد شخصی می شود.
- فرآیند اولیه